جمعه ها!

جمعه دیگری از راه رسید و شاید برای خیلیها روز دلتنگی و انتظاری طولانی تر از روزهای دیگه . خوشبختانه اینجا غم روز جمعه کمتر حس میشه و شاید ناخوداگاه به این برگرده که در حقیقت جمعه در اذهان ما روز آخر هفته و آغاز روز نو دیگریست و معمولا ساعات آخر این انتظار همیشه طولانی و طاقت فرسا جلوه می کنه . زندگی همه با انتظار آغاز میشه . . . انتظاری شیرین ولی پر التهاب ! و مهر این انتظار تا آغاز زندگی ابدی برپیشانی تک تک ما خورده و گاهی سرنوشت خاص بعضی از ما انتظارات طاقت فرسای دیگری رو هم بر ما تحمیل میکنه و شاید لحظاتی حس کنیم زیر بار این فشار خرد شدیم و شکستیم ولی حقیقت اینه که انتظار تنها با رخت بربستن امید باعث شکست و نابودی ماست و تا چراغ امید در دلهامون برافروخته ست مطمئن باشیم که انتظار هر چند تلخ قابل تحمل خواهد بود و شیرینی وصل تلخی انتظار رو در ذهن خنثی خواهد کرد ولی در این دوران انتظار مهم چگونه سپری کردن روزهاییست که در آینده به خاطرات ما تبدیل خواهند شد و کاش در برابر سختیها و تلاطمهای زندگی سربلند بیرون بیاییم تا در آینده روزهای خوش و خاطرات زیبای گذشتمون رو یادآور بشیم و بر خود و صبوریهامون و نشکستنهامون ببالیم .