تا چشم بر هم گذاشتیم ایام تعطیلات نوروز سپری شد و سال جدیدهم آب بندی شد و مطمئنا مثل برق و باد طی خواهد شد . این سنت زیبای دیرینه فرصتی در اختیارمون قرار داد تا دیدارهامون رو تازه کنیم و افرادی هم که کینه و کدورتی در دل داشتند به یمن این ایام کدروتها از دل زدوده و بوسه آشتی به صورت هم بزنند و دست دوستی و محبت به هم بدهند و امیدوارم این ایام خدایی ناکرده زاینده و در بردارنده کدورت و رنجشهایی در دلهای گرممان نشده باشه و سال را نیکو و با عشق آغاز کرده باشیم و اگر هم از روی شوخی حرفهایی به هم زدیم هیچکدوم جدی نگیریم و تلاش کنیم تمرین آزادگی نفس و صفای روح کنیم و شوخیهامون رو هم از دریچه عشق بنگریم و حساسیت به خرج ندیم و از کاه کوه نسازیم و از همین آغاز سال تصمیم بگیریم زوردرنجی و حساسیتهای بیجا رو کنار بگذاریم و اجازه ندیم هر حرکت و گفتار و برخوردی برانگیزنده احساسات ما بشه و بر خودمون و نفس و دلمون کنترل داشته باشیم و به همه به دیده مهر و گذشت و مهربانی بنگریم که اگر این دید رو در وجودمون تقویت نکنیم در این دنیای پر تلاطم مدام باید در تحریک و هیجان و ناپایداری بسر ببریم . ما که با اندک مهری و تنها یک کلمه بخشش قادریم طرفمون رو ببخشیم و بهش مهر بورزیم چرا نکوشیم که از ابتدا ظزفیت تحملمون رو بالا ببریم و به آسونی نرنجیم که:

" نرنجاندن آسان است و نرنجیدن مشکل !"

 همدیگر رو دوست بداریم با تمام کم و کاستیهامون ! و هرگز دلی رو که جایگاه یگانه دوسته با کینه و قهر پرش نکنیم .